คือนักรบหุ่นทั้งสอง

โหลดไฟล์  | เพลง , วีดีโอ | ได้ที่  

[เพลงที่ 201] คือนักรบหุ่นทั้งสอง
ต้นฉบับ : Pacific Rim Main Theme - Ramin Djawadi

ผมอายุ 15 เมื่อไคจูตัวแรก ขึ้นฝั่ง ที่ซานฟรานซิสโก
ในตอนนั้น  รถถังเครื่องบินรบ และจรวดโค่นมันลง ในเวลา 6 วัน
เป็นระยะทาง 35 ไมล์ 
3 เมืองใหญ่ถูกทลายราบ
แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป 6 เดือน การโจมตีครั้งที่สองเกิดที่ มะนิลา
ครั้งที่สาม ที่เมืองคาโบ จากนั้นก็ครั้งที่ 4
แล้วพวกเราก็รู้ว่ามันยังไม่จบสิ้น
พวกเราต้องการอาวุธใหม่  
เพื่อสู้กับสัตว์ประหลาด  พวกเราจึงต้องสร้างปีศาจของตัวเองขึ้นมา...

*ใช้พลัง ของหุ่นยักษ์ จัดการ ต่อยมัน 
ลง ทะเล!
ไม่มีใครจะหยุดยั้ง หุ่นยักษ์ เหล่านั้น
ไม่เคยเกรง 
เข้ามาเลยสัตว์อสูร ไคจู ร่างยักษ์ ฉันลุยเอง
แล้วสักวันเรื่องเลวร้าย -
- จะ เป็น เพียง ฝัน พวกเรา จะไล่ พวกมันไป !  

*คือ นักรบหุ่นทั้ง 2 ลอยขึ้นฝั่งน้ำ 
ไม่ มี ใคร หยุดยั้ง
ท่ามกลางแสงตะวัน  กำมือไว้
มุ่งและฝ่ามันเข้าไป  ภัยร้ายพวกนั้น
เมื่อ ได้ ขึ้น หุ่นยักษ์
ความหวาดกลัวเหล่านั้น
เอาไปกองรวมกัน  ทิ้งลงไป

วันหนึ่ง ที่ตัวฉัน และพี่ชาย ได้ไป สู้รบ กับ ไคจูที่ 
กลางทะเล  สายน้ำ ซัดเข้ามา  
ทำ/ให่เราเซ่..  ไฟ!เครื่องยนต์ขาดหาย...
ตัวฉัน/ไม่อาจหยุดยั้ง มันฆ่าพี่ชาย!!
กระแสน้ำพัดไหล วนย้อน มันต้องตาย!
(ฉันยังสู้ไหว) (ฉันยังสู้ไหว)

*เมื่อวันหนึ่ง พี่และน้อง ไปขึ้น หุ่นยักษ์ 
สองรวมใจ  หนึ่งเดียว
ท้า  ท่ามกลางพายุ  ไม่มีใคร...
ที่จะหยุด เราทั้งสอง  ร่วมใจผสาน
ยืน-เคียงคู่ว เคียงบ่า เพื่อรบ!
แล้วเป็นฉัน พลาดไป 
เขาต้องตาย
*เหลือแต่หุ่นกับตัวฉัน ลอยขึ้นฝั่งน้ำ
ความสิ้นหวัง  เรื่องต่างๆ  ที่ฉันทำ พลาดไป..
ความสิ้นหวัง  เรื่องต่างๆ  ที่ฉันทำ สูญ\ไป..

หลังจากโซซัดโซเซอยู่นาน ผบ. 
ก็มาตามตัวผม  กลับเข้าไปในกองทัพ
เขาบอกว่ามีแผน ที่จะจัดการกับ รอยแยกต่างมิติ
โดยให้ผม กลับขึ้นไป  ขับเจ้าหุ่นยักษ์  นั่นอีกครั้ง
แต่ปัญหาคือ ผมไม่สามารถขับเยเกอร์  ด้วยตัว  คนเดียวได้
ผมจึงต้องหาผู้ช่วย  ผู้ที่จะมา  ขับเยเกอร์คู่กับผม 
ซึ่ง ผมเจอคนนึง  ที่เข้าตา เธอมีทักษะ เธอมีฝีมือ 
แต่ ผบ. ไม่ยอมให้  เธอขึ้นขับ  เฮอะๆ แต่แล้วไง
ผมเลือกเธอแล้ว

เมื่อทั้งเธอ และทั้งเขา  
"นี่เป็นการเชื่อมต่อครั้งแรก เธอหลุดออกจากการควบคุม เธอหวาดกลัวและการตกใจ"
 เมื่อทั้งเธอ และทั้งเขา
"เรายับยั้งเหตุฉุกเฉินไว้ได้ แต่ไม่นานนัก เราก็พบสัญญาณของไคจูอีก 2 ตัว
ที่เข้ามา ทางชายฝั่งของ ฮ่องกง"

"ไต้ฝุ่น ครีมสัน  เชอโนม อัลฟ่า
ไปประจำแนวรบหน้าอ่าว  รักษาแนวชายฝั่งเอาไว้
สไตร์เกอร์ อยู่ด้านหลังเข้าไว้  ระวัง  ชายฝั่งทั้งหมด

หุ่น 3 ตัวได้ถูกส่งออกไปรบ แต่ในไม่ช้า
ไต้ฝุ่น ครีมสัน หุ่นจากจีน  ถูกเล่นงานก่อนใครเพื่อน
เชอโนม อัลฟ่า หุ่นจาก รัซเซีย โดนเป็นรายต่อไป
พวกเขาพลาดท่า
ตอนนี้  ในแนวรบเหลือแต่ สไตร์เกอร์ เท่านั่นที่เหลือรอด
แต่ เมื่อพวกเขาคิดจะสู้ 
พวกไคจูก็  ใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ตัดวงจร  ของเยเกอร์ทั้งหมด
ฐานบัญชาการแทบคลั่ง  เพราะเยเกอร์ทุกตัว  ใช้ระบบ ดิจิตอล
แต่ ผู้พันครับ  ไม่ใช่ทุกตัว  ยิปซี ใช้ระบบ อนาล็อก นิวเคลีย 
พวกเขาตัดสินใจส่งยิปซีออกไป  และแน่นอนว่า! พวกเราทำได้
เราใช้อาวุธทุกอย่างที่มี  ทุกอย่างที่มี!! เพื่อจัดการกับมัน 
ผลตอบแทนนั่นก็คือ 
พวกเราช่วยชีวิต ยูเรก้า สไตร์เกอร์ และปกป้องแนวชายฝั่งเอาไว้ได้

ทั้งหมดทั้งมวล  ที่เราต้อง  ที่เราต้องทำ  อยู่ตรงนั้น
ทั้งหมดทั้งมวล  ไม่ใช่แค่ฝัน  แค่เพียงปล่อยมัน หย่อนลงไป
ไม่ใช่แค่นั้น  พวกเราจะทิ้ง  และจะ  ทำลายมันทั้งหมด
พวกเรา ไม่เคยที่จะท้อแท้ แม้ไม่มีอาวุธ ที่ปล่อยไป
พวกเรา ไม่เคยที่จะท้อแท้ แม้ไม่มีอาวุธ ที่ปล่อยไป

พวกเราจะยืนอยู่ตรงนั้น 
พวกเราจะยืนอยู่ตรงนั้น
พวกเราจะยืนอยู่ตรงนั้น
พวกเราจะยืนเคียงข้างด้วยกัน  จะไม่มีถอย  ไม่หวั่นไหว


วันนี้ วันสิ้นสุดความหวัง จุดสิ้นสุดของชีวิตเรา
เราได้เลือก  ไม่เพียงแต่จะเชื่อในตัวเอง แต่เลือกที่ จะเชื่อในกันและกัน
วันนี้เราจะไม่มีใครสักคนในทีนี้อยู่ตามลำพัง 
วันนี้เราเผชิญกับสัตว์ร้ายที่มาถึงหน้าประตูบ้าน 
เราจะต่อสู้กับพวกมัน!  วันนี้เราจะยุติคำพยากรณ์วันสิ้นโลก!

*คือ นักรบหุ่นทั้ง 2 ลอยขึ้นฝั่งน้ำ 
ไม่ มี ใคร หยุดยั้ง
ท่ามกลางแสงตะวัน  กำมือไว้
มุ่งและฝ่ามันเข้าไป  ภัยร้ายพวกนั้น
ความสิ้นหวัง เรื่องต่างๆ เราจะมุ่ง'..ไป... ('ความมม.. หวาด.กลัว เหล่านั้น ทิ้งมันไว้)
คือ นักรบหุ่นทั้ง..   สอง...